Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ex-sistō or existō

  • 1 ex-sistō or existō

        ex-sistō or existō stitī, —, ere,    to step out, come forth, emerge, appear: e latebris, L.: ab inferis: (bovis) a mediā fronte cornu exsistit, Cs.: nympha gurgite medio, O.: occultum malum exsistit, comes to light. — To spring, proceed, arise, become, be produced, turn into: dentes naturā exsistere: ex luxuriā exsistat avaritia: ex amicis inimici exsistunt, Cs.: pater exstitit (Caesar) huius, O.: exsistit hoc loco quaestio subdifficilis: exsistit illud, ut, etc., follows. — To be visible, be manifest, exist, be: sic in animis exsistunt varietates: si exstitisset in rege fides: nisi Ilias illa exstitisset: tanto in me amore exstitit: timeo, ne in eum exsistam crudelior.

    Latin-English dictionary > ex-sistō or existō

  • 2 existo

    existo, s. ex-sisto.

    lateinisch-deutsches > existo

  • 3 exsisto

    ex-sisto or existo, stĭti, stĭtum, 3, v. n. ( act. August. Civ. D. 14, 13), to step out or forth, to come forth, emerge, appear (very freq. and class.).
    I.
    Prop.
    A.
    In gen.:

    e latebris,

    Liv. 25, 21, 3:

    ab inferis,

    Cic. Verr. 2, 1, 37, § 94; Liv. 39, 37, 3:

    anguem ab ara exstitisse,

    Cic. Div. 2, 80 fin.; cf.: vocem ab aede Junonis ex arce exstitisse (shortly before: voces ex occulto missae; and:

    exaudita vox est a luco Vestae),

    id. ib. 1, 45, 101:

    est bos cervi figura, cujus a media fronte inter aures unum cornu exsistit excelsius,

    Caes. B. G. 6, 26, 1:

    submersus equus voraginibus non exstitit,

    Cic. Div. 1, 33, 73; cf. id. Verr. 2, 4, 48, § 107:

    nympha gurgite medio,

    Ov. M. 5, 413:

    hoc vero occultum, intestinum ac domesticum malum, non modo non exsistit, verum, etc.,

    does not come to light, Cic. Verr. 2, 1, 15, § 39.—
    B.
    In partic., with the accessory notion of originating, to spring, proceed, arise, become:

    vermes de stercore,

    Lucr. 2, 871:

    quae a bruma sata sunt, quadragesimo die vix exsistunt,

    Varr. R. R. 1, 34, 1:

    ut si qui dentes et pubertatem natura dicat exsistere, ipsum autem hominem, cui ea exsistant, non constare natura, non intelligat, etc.,

    Cic. N. D. 2, 33 fin.:

    ex hac nimia licentia ait ille, ut ex stirpe quadam, exsistere et quasi nasci tyrannum,

    id. Rep. 1, 44; id. Off. 2, 23, 80; cf.:

    ex luxuria exsistat avaritia necesse est,

    id. Rosc. Am. 27, 75;

    ut exsistat ex rege dominus, ex optimatibus factio, ex populo turba et confusio,

    id. Rep. 1, 45:

    ut plerumque in calamitate ex amicis inimici exsistunt,

    Caes. B. C. 3, 104, 1;

    for which: videtisne igitur, ut de rege dominus exstiterit? etc.,

    Cic. Rep. 2, 26:

    ex quo exsistit id civitatis genus,

    id. ib. 3, 14:

    hujus ex uberrimis sermonibus exstiterunt doctissimi viri,

    id. Brut. 8, 31; cf. id. Or. 3, 12:

    ex qua (disserendi ratione) summa utilitas exsistit,

    id. Tusc. 5, 25, 72:

    sermo admirantium, unde hoc philosophandi nobis subito studium exstitisset,

    id. N. D. 1, 3, 6:

    exsistit hoc loco quaestio subdifficilis,

    id. Lael. 19, 67:

    magna inter eos exsistit controversia,

    Caes. B. G. 5, 28, 2:

    poëtam bonum neminem sine inflammatione animorum exsistere posse,

    Cic. de Or. 2, 46 fin.: exsistit illud, ut, etc., it ensues, follows, that, etc., id. Fin. 5, 23, 67; cf.:

    ex quo exsistet, ut de nihilo quippiam fiat,

    id. Fat. 9, 18.
    II.
    Transf., to be visible or manifest in any manner, to exist, to be:

    ut in corporibus magnae dissimilitudines sunt, sic in animis exsistunt majores etiam varietates,

    Cic. Off. 1, 30, 107:

    idque in maximis ingeniis exstitit maxime et apparet facillime,

    id. Tusc. 1, 15, 33:

    si exstitisset in rege fides,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    cujus magnae exstiterunt res bellicae,

    id. Rep. 2, 17:

    illa pars animi, in qua irarum exsistit ardor,

    id. Div. 1, 29, 61:

    si quando aliquod officium exstitit amici in periculis adeundis,

    id. Lael. 7, 24 et saep.:

    neque ullum ingenium tantum exstitisse dicebat, ut, etc.,

    Cic. Rep. 2, 1; cf.:

    talem vero exsistere eloquentiam, qualis fuit in Crasso, etc.,

    id. de Or. 2, 2, 6;

    nisi Ilias illa exstitisset,

    id. Arch. 10, 24:

    cujus ego dignitatis ab adolescentia fautor, in praetura autem et in consulatu adjutor etiam exstitissem,

    id. Fam. 1, 9, 11; cf.:

    his de causis ego huic causae patronus exstiti,

    id. Rosc. Am. 2, 5:

    timeo, ne in eum exsistam crudelior,

    id. Att. 10, 11, 3:

    sic insulsi exstiterunt, ut, etc.,

    id. de Or. 2, 54, 217.

    Lewis & Short latin dictionary > exsisto

  • 4 APPEAR

    [V]
    PAREO (-ERE -UI -ITUM)
    APPAREO (-ERE -PARUI -PARITUM)
    COMPAREO (-ERE -PARUI)
    CONPAREO (-ERE -PARUI)
    OSTENDO: SE OSTENDO
    VIDEOR (-ERI VISUS SUM)
    ORIOR (-IRI ORTUS SUM)
    EXORIOR (-IRI -ORTUS SUM)
    OBORIOR (-ORIRI -ORTUS SUM)
    SUBRIGO (-ERE -REXI -RECTUM)
    SURRIGO (-ERE -REXI -RECTUM)
    SURGO (-ERE SURREXI SURRECTUM)
    EXSISTO (-ERE -STITI)
    EMERGO (-ERE -MERSI -MERSUM)
    PROVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    EXSTO (-ARE)
    EXTO (-ARE)
    PROCEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)
    PRODEO (-IRE -II -ITUM)
    ENASCOR (-NASCI -NATUS SUM)
    SUPERVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    RESPONDEO (-ERE -SPONDI -SPONSUM)
    SISTO: SE SISTO
    EBULLIO (-IRE -IVI)
    ADPAREO (-ERE -UI -ITUS)
    CORIOR (CORIRI CORTUS SUM)
    EXISTO (-ERE -ITI -ITUS)
    PRODIO (-ERE)
    PRODIO (-IRE -IVI -ITUS)
    - IT APPEARS

    English-Latin dictionary > APPEAR

  • 5 exsisto

    ex-sisto (existo), stitī, —, ere
    1) выступать, выходить ( speluncā C); показываться ( ex collihus bAfr); появляться ( ex latebris L)
    3) выступать, подниматься, торчать, вырастать ( inter aures unum cornu exsistit Cs)
    4) возникать (exsistit quaestio C; bellum exstĭtit L; exsistit controversia inter eos Cs)
    5) становиться, делаться ( ex amicis inimici exsistunt Cs)
    6) происходить (ex, de и ab aliquā re C)
    7) следовать, вытекать (ex quo exsistit, ut C)
    8) оказываться, обнаруживаться, существовать
    fides dictis alicujus exstitit L — чьи-л. слова подтвердились

    Латинско-русский словарь > exsisto

  • 6 exsisto

    ex-sisto (existo), stitī (titī), ere, I) intr. heraus-, hervortreten, A) im allg., heraus-, hervortreten, -kommen, -gehen, -tauchen, ans Tageslicht treten, zum Vorschein kommen, sich erheben, auftreten, aufstehen, auftauchen, a) v. leb. Wesen, absol., Cic. u.a.: de terra, Cic.: ex arvis, Cic.: ab ara, Cic.: ab inferis, Cic.: speluncā, Cic.: mediā alvo, Ov.: bes. als milit. t. t., heraus-, hervor-, losbrechen, plötzlich sich erheben, absol., Auct. b. Afr. u. Curt.: e latebris, Liv.: ex collibus primis, Auct. b. Afr.: terrā, Curt. – b) v. lebl. Subjj., absol., bes. v. Wasser, Quellen, Flüssen, Liv., Ov. u. Curt.: ab aede Iunonis ex arce, hervorschallen (v. einer Stimme), Cic.: sub ipsis flammis (v. Blutbächen), Curt.: inter aures (v. einem Horn), Caes.: liquidas in auras (v. der Saat), Lucr. – B) prägn., entstehend hervortreten, -hervorgehen, zum Vorschein kommen, auftreten, auftauchen, eintreten, sich zeigen, entstehen, werden, im Perf. auch = vorhanden sein, stattfinden, sein, 1) eig.: a) v. leb. Wesen: ex stirpe quadam (im Bilde), Cic.: stercore de taetro (v. Würmern), Lucr.: terris (v. Tieren), Lucr. – b) v. lebl. Subjj., inter coagmenta lapidum ex pavimento (v. einem Baum), Caes.: in statuae capite (v. einem Kranz), Cic. – 2) übtr.: a) m. einfachem Subj.: α) v. Pers.: ut tyranni exsisterent, Cic.: ut exsistat ex rege dominus, Cic.: reliqua vendita, quibus domini non exstitere (vorhanden waren), Liv. – β) v. Zuständen, v. phys., eo anno exsistit eadem positio caeli siderumque, quae etc., Cic.: intolerabilis aestus exsistit, Curt.: ubi acrior flatus exsistit, Curt.: magna repente in ipsis operibus flamma exstitit, Hirt. b. G.: v. polit. Zuständen, ne qua repentina vis in civitate exsisteret, Nep.: exsistit motus, Caes., tumultus, Suet., externum bellum, Liv.: v. a. Zuständen u. Verhältnissen, ex luxuria exsistit avaritia, Cic.: exsistit autem hoc loco quaestio subdifficilis, Cic.: talem exsistere eloquentiam, Cic.: in qua (animi parte) irarum exsistit ardor, Cic.: dictis captivorum fides exstitit (die Auss. der G. bestätigten sich), Liv.: promisso fides exstitit, was er versprochen, hielt er auch, Curt. – b) m. Prädik.-Nom.: ego huic causae patronus (als V.) exstiti, Cic.: in praetura novarum tabularum auctor exstitit, Vell.: magnus hic vir exstitit (hat sich groß gezeigt), Nep.: tam civilis erga quosdam amicos exstitit, Eutr.: eo magis timeo, ne in eum exsistam crudelior, Cic.: v. Lebl., omnium in litteris studiorum antiquissima musice exstitit, Quint.: quae in principum vita egregia exstiterunt, Eutr.: m. folg. Partiz. Präs. als Prädik., exstiterat quidam Scribonianum se ferens (der sich ausgab für Skr.), Tac. – c) mit folg. qui u. Konj., deinde alius exsistet, qui etc., Cic.: solum qui piacula exigeret exstitisse, Iustin. – d) m. folg. ut u. Konj. od. m. folg. Acc. u. Infin. = logisch hervorgehen, folgen, ex quo exsistet, ut de nihilo quippiam fiat, Cic.: exsistit illud, multa esse probabilia, quae etc., Cic. – II) tr. hervortreten lassen, suum sibi exsistendo principium, Augustin. de civ. dei 14, 13. p. 33, 29 D.2

    lateinisch-deutsches > exsisto

  • 7 exsisto

    ex-sisto (existo), stitī (titī), ere, I) intr. heraus-, hervortreten, A) im allg., heraus-, hervortreten, -kommen, -gehen, -tauchen, ans Tageslicht treten, zum Vorschein kommen, sich erheben, auftreten, aufstehen, auftauchen, a) v. leb. Wesen, absol., Cic. u.a.: de terra, Cic.: ex arvis, Cic.: ab ara, Cic.: ab inferis, Cic.: speluncā, Cic.: mediā alvo, Ov.: bes. als milit. t. t., heraus-, hervor-, losbrechen, plötzlich sich erheben, absol., Auct. b. Afr. u. Curt.: e latebris, Liv.: ex collibus primis, Auct. b. Afr.: terrā, Curt. – b) v. lebl. Subjj., absol., bes. v. Wasser, Quellen, Flüssen, Liv., Ov. u. Curt.: ab aede Iunonis ex arce, hervorschallen (v. einer Stimme), Cic.: sub ipsis flammis (v. Blutbächen), Curt.: inter aures (v. einem Horn), Caes.: liquidas in auras (v. der Saat), Lucr. – B) prägn., entstehend hervortreten, -hervorgehen, zum Vorschein kommen, auftreten, auftauchen, eintreten, sich zeigen, entstehen, werden, im Perf. auch = vorhanden sein, stattfinden, sein, 1) eig.: a) v. leb. Wesen: ex stirpe quadam (im Bilde), Cic.: stercore de taetro (v. Würmern), Lucr.: terris (v. Tieren), Lucr. – b) v. lebl. Subjj., inter coagmenta lapidum ex pavimento (v. einem Baum), Caes.: in statuae capite (v. einem Kranz), Cic. – 2) übtr.: a) m. einfachem Subj.: α) v. Pers.: ut tyranni exsisterent, Cic.: ut exsistat ex rege dominus, Cic.: reliqua vendi-
    ————
    ta, quibus domini non exstitere (vorhanden waren), Liv. – β) v. Zuständen, v. phys., eo anno exsistit eadem positio caeli siderumque, quae etc., Cic.: intolerabilis aestus exsistit, Curt.: ubi acrior flatus exsistit, Curt.: magna repente in ipsis operibus flamma exstitit, Hirt. b. G.: v. polit. Zuständen, ne qua repentina vis in civitate exsisteret, Nep.: exsistit motus, Caes., tumultus, Suet., externum bellum, Liv.: v. a. Zuständen u. Verhältnissen, ex luxuria exsistit avaritia, Cic.: exsistit autem hoc loco quaestio subdifficilis, Cic.: talem exsistere eloquentiam, Cic.: in qua (animi parte) irarum exsistit ardor, Cic.: dictis captivorum fides exstitit (die Auss. der G. bestätigten sich), Liv.: promisso fides exstitit, was er versprochen, hielt er auch, Curt. – b) m. Prädik.-Nom.: ego huic causae patronus (als V.) exstiti, Cic.: in praetura novarum tabularum auctor exstitit, Vell.: magnus hic vir exstitit (hat sich groß gezeigt), Nep.: tam civilis erga quosdam amicos exstitit, Eutr.: eo magis timeo, ne in eum exsistam crudelior, Cic.: v. Lebl., omnium in litteris studiorum antiquissima musice exstitit, Quint.: quae in principum vita egregia exstiterunt, Eutr.: m. folg. Partiz. Präs. als Prädik., exstiterat quidam Scribonianum se ferens (der sich ausgab für Skr.), Tac. – c) mit folg. qui u. Konj., deinde alius exsistet, qui etc., Cic.: solum qui piacula exigeret exstitisse, Iustin. – d) m. folg. ut u. Konj. od. m. folg. Acc.
    ————
    u. Infin. = logisch hervorgehen, folgen, ex quo exsistet, ut de nihilo quippiam fiat, Cic.: exsistit illud, multa esse probabilia, quae etc., Cic. – II) tr. hervortreten lassen, suum sibi exsistendo principium, Augustin. de civ. dei 14, 13. p. 33, 29 D.2

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exsisto

См. также в других словарях:

  • Existencia — Saltar a navegación, búsqueda En el uso común, la existencia es estar en el mundo . De eso somos conscientes al ver con nuestros sentidos otras cosas existentes . De modo que existir viene a ser estar en el mundo , tanto nosotros como las cosas… …   Wikipedia Español

  • Dürfen — 1. Er nemmt sich die Darf. – Tendlau, 656. Die Erlaubniss. Als Antwort auf die Frage, wie jemand so etwas thun dürfe. 2. Was er nicht darf, lässt er fliessen. Der Sorglose. 3. Wer mehr darf, als recht ist, der will mehr als erlaubt ist. – Binder… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»